Polska Federacja Sportów Odważnikowych

Kettlebell Sport. Zawody, szkolenia, kursy, treningi

Sędziowie i przepisy

Giriewoj Sport wyróżnia trzy dyscypliny sportowe ( RWANIE, PODRZUT oraz DŁUGI CYKL)

Poniżej krótka informacja o najważniejszych zasadach obowiązujących w poszczególnych konkurencjach sportowych:

RWANIE

Żółta kartka jest ostrzeżeniem danym zawodnikowi przez sędziego. Zazwyczaj (ale nie zawsze) oznacza niezaliczenie powtórzenia. Poniżej wymieniamy przypadki gdy powtórzenie nie zostaje zaliczone.

  1. Brak fiksacji. Przez fiksację rozumiemy obowiązek znieruchomienia na chwilę zawodnika w ściśle określonej pozycji z odważnikiem nad głową
  1. Zawodnik jest ustawiony przodem do sędziego
  2. Całe stopy (podeszwy) oparte o podłoże
  3. Pozycja wyprostowana
  4. Wyprostowane nogi i ramię trzymające kulę
  5. Ramię trzymające kulę prostopadle do podłoża, blisko głowy
  6. Obowiązek znieruchomienia dotyczy całego ciała, wyjątkiem jest ramię bez odważnika gdzie sędzia może dopuścić nieznaczny ruch ręki
  7. Ręka nietrzymająca kuli nie może dotykać ciała.
  1. 2-etapowość ruchu co w praktyce często jest równoznaczne z wyciskaniem (czy raczej „dociskaniem” odważnika). Odważnik powinien być wyrwany jednym płynnym ruchem.
  2. Dotknięcie nieobciążoną ręką ciała. Jeżeli jest to przypadkowe „muśnięcie” rekomendujemy żółtą kartkę i zaliczenie punktu. Jeżeli jest to wyraźne oparcie się punktu nie zaliczamy. Dotknięcie ciała podczas fiksacji (patrz 1 g) jest niedopuszczalne i skutkuje niezaliczeniem powtórzenia
  3. Zrzucenie odważnika na pierś (do pozycji zbliżonej do „stojaka”) i oparcie łokcia o tułów. UWAGA: w takim wypadku sędzia wydaje komendę „zmiana ręki”, jeżeli ręka była już zmieniana sędzia pokazuje czerwoną kartkę i przerywa występ
  4. Zmiana ręki podczas wykonywania powtórzenia. Powtórzenie powinno być wykonane jedną ręką, jednym płynnym ruchem z dołu do góry. Nie możemy zaliczyć powtórzenia jeżeli część ruchu była wykonana prawą, część lewą ręką. W praktyce jest to sytuacja gdy zawodnik zmienia rękę podczas ruchu odważnika w górę.

Przypadki gdy żółta kartka ma charakter ostrzeżenia ale nie jest równoznaczna z niezaliczeniem powtórzenia:

  1. Łagodne formy niekulturalnego zachowania (np. splunięcie, zbyt głośne zachowanie) 
  2. Niezamierzone uderzenie / dotknięcie odważnikiem pomostu. UWAGA: odważnik musi pozostać w ruchu, jeżeli się zatrzyma – sędzia pokazuje czerwoną kartkę i przerywa występ.
  3. Dotknięcie nieobciążoną reką ciała jeżeli ma to charakter niezamierzonego muśnięcia. UWAGA: świadome oparcie się lub jakakolwiek forma dotykania ciała w momencie fiksacji skutkuje niezaliczeniem powtórzenia

Czerwona kartka oznacza przerwanie występu. Nie należy mylić jej z dyskwalfikacją. Punkty zdobyte przez zawodnika do momentu pokazania czerwonej kartki nie są mu odebrane i możliwa jest sytuacja, że mimo czerwonej kartki zawodnik zwycięży zawody

  1. Zatrzymanie ruchu odważnika w pozycji innej niż fiksacja, np. odważnik trzymany jak walizka.
  2. Opuszczenie przez zawodnika stanowiska startowego
  3. Odłożenie (wypadnięcie) odważnika na podłoże
  4. Tzw. nieprzygotowanie techniczne przez co rozumiemy kilkakrotne z rzędu niezaliczenie powtórzenia (żółta kartka). 
  5. Opuszczenie odważnika na piersi gdy zawodnik zdążył już zmienić rękę. UWAGA: jeżeli ręka nie została zmieniona sędzia niezalicza powtórzenia, pokazuje żółtą kartkę i wydaje komendę „zmiana ręki” 
  6. Wykonanie więcej niż jednego swingu niezakończonego rwaniem (nie dotyczy to swingu w którym zawodnik zmienia rękę – taki swing nie jest liczony).
  7. Poważne naruszenie zasad dobrego zachowania, np. głośne przekleństwo, dyskusje z sędzią.
  8. Falstart, czyli rozpoczęcie występu przed komendą start. W tym jednym wypadku czerwona kartka oznacza przerwanie występu ale nie jego koniec. Zawodnik odkłada odważnik na pomost, a sędzia powtarza procedurę startową („zawodnik do startu, 5,4,3,2,1 – start!”)
  9. Podejrzenie, że kontynuacja występu może  być niebezpieczna dla zawodnika lub innych startujących. W takim wypadku oprócz sędziego na pomoście przerwać występ może również ratownik medyczny.

PODRZUT OBURĄCZ

Żółta kartka jest ostrzeżeniem danym zawodnikowi przez sędziego. Zazwyczaj (ale nie zawsze) oznacza niezaliczenie powtórzenia. Poniżej wymieniamy przypadki gdy powtórzenie nie zostaje zaliczone.

  1. Brak fiksacji. W podrzucie zawodnik zobowiązany jest dwukrotnie znieruchomieć w ściśle określonej pozycji: gdy odważniki po podrzucie znajdują się nad głową (fiksacja górna) oraz kiedy zawodnik między jednym a drugim powtórzeniem przyjmuje pozycję stojaka (fiksacja dolna). Poniżej warunki uznania fiksacji górnej:
  1. Zawodnik jest ustawiony przodem do sędziego
  2. Całe stopy (podeszwy) oparte o podłoże
  3. Pozycja wyprostowana
  4. Wyprostowane nogi i ramiona
  5. Ramiona prostopadle do podłoża, blisko głowy

A oto warunki konieczne do zaliczenia fiksacji dolnej:

  1. Nogi wyprostowane
  2. Kontakt łokci z tułowiem
  1. Wyciskanie lub elementy dociskania odważników, które powinny być podrzucone, nie wyciśnięte. Sędzia oceniając czy zawodnik nie wyciska odważników zwraca uwagę na następujące elementy:
  1. Czy ruch był płynny i jednostajny, 2- etapowość ruchu jest jednoznaczna z wyciskaniem
  2. Czy zawodnik wykonuje tzw. drugi przysiad. Teoretycznie możliwa jest sytuacja, że silny zawodnik podrzuci lekkie odważniki bez drugiego przysiadu, w praktyce zawodów jest to niezwykle rzadkie
  3. Czy zawodnik podczas podrzutu odrywa pięty od podłoża. Tu również teoretycznie możliwe jest wykonanie podrzutu lekkimi odważnikami bez oderwania pięt, w praktyce zawodów zdarza się to jednak bardzo rzadko
  4. Czy w momencie pierwszego przysiadu łokcie mają kontakt z tułowiem. Również tutaj można sobie wyobrazić podrzut gdy kontakt z tułowiem mają nie łokcie a np. mięśnie trójgłowe ramienia, w praktyce to jednak rzadkość. Jeżeli całe ramiona straciły podczas przysiadu kontakt z tułowiem – podrzut jest niemożliwy do wykonania

Uwaga: punkty b, c oraz d są tylko wskazówkami dla sędziego, wykonanie ruchu tak jak w nich opisane nie musi automatycznie skutkować żółtą kartką (chociaż tak jest najczęściej).

Czerwona kartka oznacza przerwanie występu. Nie należy mylić jej z dyskwalifikacją. Punkty zdobyte przez zawodnika do momentu pokazania czerwonej kartki nie są mu odebrane i możliwa jest sytuacja, że mimo czerwonej kartki zawodnik zwycięży zawody

  1. Zatrzymanie ruchu odważników w pozycji innej niż fiksacja, np. odważniki trzymane jak walizka.
  2. Opuszczenie przez zawodnika stanowiska startowego
  3. Odłożenie (wypadnięcie) odważnika / odważników na podłoże
  4. Opuszczenie odważnika / odważników poniżej linii pasa, np. przez wykonanie swingu.
  5. Tzw. nieprzygotowanie techniczne przez co rozumiemy kilkakrotne z rzędu niezaliczenie powtórzenia (żółta kartka). 
  6. Opuszczenie odważników na barki. UWAGA: ułożenie odważników na barkach dozwolone jest tylko w jednym wypadku – tuż po starcie, po nadrzucie, przed wykonaniem pierwszego podrzutu. UWAGA: przepisy zabraniają odłożenia odważników na barkach ale nie zabraniają dotknięcia, czy osunięcia się spadającego odważnika po barku. UWAGA: zaznaczamy, że chodzi o bark, nie o ramię. To znaczy, że zawodnik który w pozycji stojaka, odrywa łokcie aby poprawić pozycję, nie będzie karany czerwoną kartką tak długo dopóki nie odłoży w czasie tej czynności odważnika na barku. 
  7. Poważne naruszenie zasad dobrego zachowania, np. głośne przekleństwo, dyskusje z sędzią.
  8. Falstart, czyli rozpoczęcie występu przed komendą start. W tym jednym wypadku czerwona kartka oznacza przerwanie występu ale nie jego koniec. Zawodnik odkłada odważniki na pomost, a sędzia powtarza procedurę startową („zawodnik do startu, 5,4,3,2,1 – start!”)
  9. Podejrzenie, że kontynuacja występu może  być niebezpieczna dla zawodnika lub innych startujących. W takim wypadku oprócz sędziego na pomoście przerwać występ może również ratownik medyczny.

DŁUGI CYKL OBURĄCZ

Żółta kartka jest ostrzeżeniem danym zawodnikowi przez sędziego. Zazwyczaj (ale nie zawsze) oznacza niezaliczenie powtórzenia. Poniżej wymieniamy przypadki gdy powtórzenie nie zostaje zaliczone.

  1. Brak fiksacji. W podrzucie zawodnik zobowiązany jest dwukrotnie znieruchomieć w ściśle określonej pozycji: gdy odważniki po podrzucie znajdują się nad głową (fiksacja górna) oraz kiedy zawodnik między jednym a drugim powtórzeniem przyjmuje pozycję stojaka (fiksacja dolna). Poniżej warunki uznania fiksacji górnej:
  1. Zawodnik jest ustawiony przodem do sędziego
  2. Całe stopy (podeszwy) oparte o podłoże
  3. Pozycja wyprostowana
  4. Wyprostowane nogi i ramiona
  5. Ramiona prostopadle do podłoża, blisko głowy

A oto warunki konieczne do zaliczenia fiksacji dolnej:

  1. Nogi wyprostowane
  2. Kontakt łokci z tułowiem
  1. Wyciskanie lub elementy dociskania odważników, które powinny być podrzucone, nie wyciśnięte. Sędzia oceniając czy zawodnik nie wyciska odważników zwraca uwagę na następujące elementy:
  1. Czy ruch był płynny i jednostajny, 2- etapowość ruchu jest jednoznaczna z wyciskaniem
  2. Czy zawodnik wykonuje tzw. drugi przysiad. Teoretycznie możliwa jest sytuacja, że silny zawodnik podrzuci lekkie odważniki bez drugiego przysiadu, w praktyce zawodów jest to niezwykle rzadkie
  3. Czy zawodnik podczas podrzutu odrywa pięty od podłoża. Tu również teoretycznie możliwe jest wykonanie podrzutu lekkimi odważnikami bez oderwania pięt, w praktyce zawodów zdarza się to jednak bardzo rzadko
  4. Czy w momencie pierwszego przysiadu łokcie mają kontakt z tułowiem. Również tutaj można sobie wyobrazić podrzut gdy kontakt z tułowiem mają nie łokcie a np. mięśnie trójgłowe ramienia, w praktyce to jednak rzadkość. Jeżeli całe ramiona straciły podczas przysiadu kontakt z tułowiem – podrzut jest niemożliwy do wykonania

Uwaga: punkty b, c oraz d są tylko wskazówkami dla sędziego, wykonanie ruchu tak jak w nich opisane nie musi automatycznie skutkować żółtą kartką (chociaż tak jest najczęściej).

  1. Długi cykl to dwa ruchy: nadrzut i podrzut, niewykonanie jednego z nich skutkuje niezliczeniem punktu.
  2. W czasie zrzucania odważników z pozycji górnej ramiona muszą dotknąć tułowia (zazwyczaj łokcie dotykają ciała na wysokości pasa. Zrzucenie odważników bezpośrednio między nogi (jak w rwaniu) skutkuje niezaliczeniem powtórzenia. UWAGA: nie ma obowiązku fiksacji dolnej po zrzuceniu odważników z górnego położenia, wystarczy dotknięcie ciała. Fiksacja dolna jest wymagana bezpośrednio przed podrzutem. 

Czerwona kartka oznacza przerwanie występu. Nie należy mylić jej z dyskwalifikacją. Punkty zdobyte przez zawodnika do momentu pokazania czerwonej kartki nie są mu odebrane i możliwa jest sytuacja, że mimo czerwonej kartki zawodnik zwycięży zawody

  1. Zatrzymanie ruchu odważników w pozycji innej niż fiksacja, np. odważniki trzymane jak walizka.
  2. Opuszczenie przez zawodnika stanowiska startowego
  3. Odłożenie (wypadnięcie) odważnika / odważników na podłoże
  4. Tzw. nieprzygotowanie techniczne przez co rozumiemy kilkakrotne z rzędu niezaliczenie powtórzenia (żółta kartka). 
  5. Opuszczenie odważników na barki. UWAGA: ułożenie odważników na barkach dozwolone jest tylko w jednym wypadku – tuż po starcie, po nadrzucie, przed wykonaniem pierwszego podrzutu. UWAGA: przepisy zabraniają odłożenia odważników na barkach ale nie zabraniają dotknięcia, czy osunięcia się spadającego odważnika po barku. UWAGA: zaznaczamy, że chodzi o bark, nie o ramię. To znaczy, że zawodnik który w pozycji stojaka, odrywa łokcie aby poprawić pozycję, nie będzie karany czerwoną kartką tak długo dopóki nie odłoży w czasie tej czynności odważnika na barku. 
  6. Poważne naruszenie zasad dobrego zachowania, np. głośne przekleństwo, dyskusje z sędzią.
  7. Falstart, czyli rozpoczęcie występu przed komendą start. W tym jednym wypadku czerwona kartka oznacza przerwanie występu ale nie jego koniec. Zawodnik odkłada odważniki na pomost, a sędzia powtarza procedurę startową („zawodnik do startu, 5,4,3,2,1 – start!”)
  8. Podejrzenie, że kontynuacja występu może  być niebezpieczna dla zawodnika lub innych startujących. W takim wypadku oprócz sędziego na pomoście przerwać występ może również ratownik medyczny.